Rozwód transgraniczny ma miejsce wówczas, gdy rozwodzą się osoby będące obywatelami dwóch różnych państw, a także wówczas, gdy rozwodzą się obywatele jednego państwa, ale zamieszkujący stale na terytorium innego kraju.
Pierwszą kwestią, jaką należy ustalić w takim przypadku jest to, w jakim kraju powinno się toczyć postępowanie rozwodowe. Zgodnie z przepisami unijnymi, właściwy może być sąd, którego obywatelami są oboje małżonkowie lub sąd, na którego terytorium:
– małżonkowie zwykle zamieszkują, lub
– małżonkowie ostatnio zwykle zamieszkiwali, jeśli jeden z nich nadal tam zamieszkuje, lub
– pozwany zwykle zamieszkuje, lub
– w przypadku wspólnego wniosku, którykolwiek z małżonków zwykle zamieszkuje, lub
– składający wniosek zwykle zamieszkuje, jeśli mieszkał tam przynajmniej rok bezpośrednio przed złożeniem wniosku, lub
– składający wniosek zwykle zamieszkuje, jeśli mieszkał tam przynajmniej sześć miesięcy bezpośrednio przed złożeniem wniosku i jest albo obywatelem danego Państwa Członkowskiego albo, w przypadku Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, ma tam “miejsce stałego zamieszkania”.
Następnie należy ustalić, według prawa którego państwa będzie się toczyło postępowanie. Jeśli małżonkowie są obywatelami jednego państwa, to rozwiązanie małżeństwa podlega prawu tego państwa. Jeśli natomiast pochodzą z różnych państw – prawu państwa, w którym oboje małżonkowie mają w chwili żądania rozwiązania małżeństwa miejsce zamieszkania. Jeżeli małżonkowie nie mają w tejże chwili wspólnego miejsca zamieszkania, właściwe jest prawo państwa, w którym oboje mieli ostatnio miejsce wspólnego zwykłego pobytu, jeżeli jedno z nich ma w nim nadal miejsce zwykłego pobytu.
