Mir domowy to określenie, które nie jest często spotykane w potocznym języku. Natomiast wiele osób słyszało prawdopodobnie o tzw. naruszeniu albo zakłóceniu miru domowego. Mogą jednak budzić się wątpliwości odnośnie tego, co konkretnie to oznacza. Zgodnie z kodeksem karnym, a dokładnie przepisem art. 193 kk, zakłócenie miru domowego polega na tym, że ktoś wdziera się do cudzego domu, mieszkania, lokalu, pomieszczenia albo ogrodzonego terenu, bądź wbrew żądaniu osoby uprawnionej miejsca takiego nie opuszcza. 

Kiedy ma miejsce naruszenie miru domowego?

„Wdarcie się” przez kogoś do cudzego domu, mieszkania, lokalu, pomieszczenia czy terenu należy rozumieć jako wejście na siłę bez zgody osoby uprawnionej. Osoba uprawniona to taka, która ma prawo dysponować danym miejscem, najczęściej jest to właściciel lub najemca. Wdarcie się może polegać np. na wejściu przez uchylone drzwi czy okno, ale też na włamaniu się czy wejściu przy użyciu dorobionego klucza. Natomiast drugi przypadek naruszenia miru domowego polega na tym, że ktoś, kto przebywa na terenie danej nieruchomości, nie opuszcza jej pomimo takiego żądania skierowanego do niego przez osobę uprawnioną W przypadku nieruchomości prywatnej (np. mieszkania czy domu) nie ma znaczenia, z jakiego powodu osoba uprawniona nie życzy sobie czyjejś obecności. Natomiast gdy chodzi np. o restaurację, to można żądać by ktoś ją opuścił jeżeli zachowuje się niewłaściwie albo przebywa w lokalu po godzinach otwarcia.

Naruszenie miru domowego przez właściciela

Wydawać by się mogło, że skoro dana osoba jest właścicielem danego domu, mieszkania, lokalu, pomieszczenia czy terenu, to nie ma możliwości by dokonała ona naruszenia miru domowego. W praktyce jednak wygląda to inaczej. Jeśli bowiem mieszkanie czy dom jest wynajmowany, to najemca ma prawo decydowania o tym, kto może w nim przebywać. Najczęściej przypadki, kiedy właściciel może wchodzić do danego lokalu, są określone w umowie najmu. Natomiast gdyby właściciel wchodził do mieszkania bez zgody najemcy w sytuacji, gdy nie ma takiej konieczności, to dopuszcza się naruszenia miru domowego.

Naruszenie miru domowego przez współwłaściciela

Wątpliwości mogą też pojawić się w przypadku, gdy współwłaścicielami lokalu są dwie lub więcej osób, ale tylko jedna lub część z nich dysponuje danym miejscem (np. zamieszkuje w danym domu). Jeśli pomiędzy współwłaścicielami zostało ustalone, że tylko część z nich będzie korzystać z danej nieruchomości, to również będzie znajdować tutaj zastosowanie zasada, że w razie wejścia na jej teren przez kogoś z pozostałych współwłaścicieli albo w przypadku jego niechęci do opuszczenia danego miejsca można mówić o naruszeniu miru domowego.

Gdzie zgłosić naruszenie miru domowego? Jaki jest tryb ścigania?

W przypadku gdy dochodzi do naruszenia miru domowego, powinniśmy jak najszybciej wezwać funkcjonariuszy Policji. Być może uda im się skłonić osobę naruszającą do tego, aby opuściła dane miejsce. Ponadto powinni oni sporządzić notatkę ze zdarzenia, która następnie może być podstawą podjęcia działań przeciwko osobie naruszającej. Naruszenie miru domowego to przestępstwo ścigane z urzędu. Oznacza to, że postępowanie jest prowadzone przez organy ścigania. Natomiast właściciel danego domu, mieszkania, lokalu itp. może działać w sprawie jako osoba pokrzywdzona. Może więc na przykład składać wnioski dowodowe, które mogą pomóc organom prowadzącym postępowanie w ustaleniu wszystkich okoliczności. Ponadto w razie umorzenia postępowania może złożyć zażalenie. Jeśli sprawa trafi do sądu, może działać w charakterze oskarżyciela posiłkowego.

Naruszenie miru domowego – wykroczenie

Kodeks wykroczeń reguluje pewien czyn, który można też rozumieć jako naruszenie miru domowego, chociaż mowa jest tam o innym rodzaju nieruchomości. Chodzi o przepis art. 157 kw, zgodnie z którym kto wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie opuszcza lasu, pola, ogrodu, pastwiska, łąki lub grobli, podlega karze grzywny do 500 złotych lub karze nagany. W przypadku takiego wykroczenia ściganie ma miejsce w innym trybie, ponieważ następuje na żądanie pokrzywdzonego. Tak więc wówczas przy zgłaszaniu naruszenia należy złożyć żądanie ścigania sprawcy. Składa się je na piśmie albo ustnie do protokołu.

Odszkodowanie lub zadośćuczynienie za naruszenie miru domowego

Odszkodowanie przysługuje z uwagi na poniesioną szkodę, dlatego w przypadku przestępstwa naruszenia miru domowego raczej nie można mówić o tym, aby należało się odszkodowanie. Jednak przestępstwo to często występuje równocześnie z innym przestępstwem, jakim jest zniszczenie mienia. Ma to miejsce na przykład wtedy, gdy ktoś wdzierając się na teren nieruchomości zniszczy ogrodzenie. Wówczas można domagać się z tego tytułu odszkodowania. Natomiast zadośćuczynienie to kwota, której można się domagać z uwagi na doznaną krzywdę, a więc np. ze względu na strach czy zdenerwowanie którego doznaliśmy jako osoby pokrzywdzone przestępstwem. Wysokość żądanego zadośćuczynienia może być bardzo różna, zależy bowiem od okoliczności danej sprawy.

Potrzebujesz pomocy w sprawie naruszenia miru domowego? Odwiedź naszą stronę adwokaci-ks.pl/prawo-karne/naruszenie-miru-domowego/

To może cię zainteresować: